WEBLOG

Ode aan Oscar

Door: Jolanda Boekhout | 30 april 2020 | Nog geen reacties >

Deze week wil ik een heel mooi gedicht delen. Een goede vriendin heeft het gedicht twee jaar geleden geschreven toen ze een paar dagen op ons paard Oscar paste.

Het is een mooi moment om over Oscar te schrijven. Ik al eerder over Oscar geschreven. Over het artikel over ons dat in 2017 in Bit heeft gestaan. Hij deed toen ook mee met de verkiezing ‘leukste oude paard’ van De Paardenkamp.

Deze week zou het vier jaar zijn dat hij bij ons zou zijn. Twee jaar geleden is Oscar ook echt bij ons aan huis komen wonen. Mijn grote droom. Tussen ons huis en schuur hebben we een mooie ruime inloopstal met paddock voor hem gebouwd. Natuurlijk kon hij niet alleen bij ons wonen. We hebben Krista, een oude fokmerrie en ex manegepaard, kunnen adopteren.

Helaas hebben Oscar en Krista veel te kort dichtbij ons kunnen wonen, twee jaar maar. Vorig jaar, op 7 november 2019, zijn Oscar en Krista overleden. Het moment kwam onverwachts. Oscar was ’s ochtends gaan liggen en kon niet meer opstaan. Dan is er de verdrietige beslissing die gemaakt moet worden, maar waar je niet omheen kan. Het was Oscar’s tijd om te gaan. Krista kon niet alleen achterblijven. En omdat ze vel over been was, wat we ook probeerden met voer, en ook oud, hebben we voor haar dezelfde beslissing genomen. Oscar en Krista zijn 28 jaar geworden.

Ode aan Oscar

twijfel en angst
(want kan ik dit wel?)
je bent ook zo groot
en wie je bent
weet ik niet
je hoofd naar de muur
de muur om je heen
waar ben je?
ik zeg ‘dag’
en wil gaan
maar je komt bij me staan
je neus langs mijn trui
je adem
zo zacht
je diepbruine ogen
brengen moed in mijn hart

ik waag de sprong
in het diepe
neem het touw
in mijn hand
leid je naar binnen
in een rechthoek
van zand

en laat je vrij
vrij
vrij

wolken en blauw 
’t licht van de zon
gouden velden van granen
in de ruimte rondom
beweeg nu je benen
kijk, dit ben jij!

je blik reist oneindig
door polders en wei

was ik maar daar
denk je misschien
maar ik zeg je dit:

daarbuiten is niks
dat jij niet kent in je hart
dat jij niet voelt in je lijf 
het rijk van ons mensen
eindigt altijd
maar nooit eindigt de wereld
in dit moment in de wind
in de ruimte in jou
is waar jij alles vindt
wie heb je gedragen?
hoeveel leed droeg je mee?
maar weet:
de mensengeest is
voor mensen het wreedst
ik vraag je vergeving
voor al het niet-weten
men is vergeten
hoe het leven te leven

en dwaalt maar wat rond
in een rechthoek van beton

ik wacht op ’t hek
de tijd is van jou
ik zie je
graag lopen
ondanks alles
zo open
een kus op je neus
een rol in het zand
vergeet de pijn in je benen
ik zei toch: je kan ‘t! 

sta op en loop verder
altijd
altijd

ik veeg het zand van je lijf
voel de kracht die jij bent
pure wijsheid
macht
liefde
goede raad in de strijd
en door mijn tranen heen
voel ik dankbaarheid
dat ik vandaag
even
in jouw nabijheid mag zijn

je bent groots, machtig wezen
grootser dan een ieder
die op jouw rug heeft gezeten
laat de vrijheid in jou
zo hard groeien
als het zachte gras onder je hoeven
en draag nu alleen nog maar
zonlicht op je rug
wat stof
zand misschien
galoppeer dan naar jouw hemel
waar geen mens je meer ziet    

tekst en foto door Ariana Martinez ©



Zeven weken ‘Catfulness’

Door: Jolanda Boekhout | 22 april 2020 | Nog geen reacties >

Bijna iedere nieuwe post begin ik, geloof, ik met dezelfde zin…. goh, wat is het weer lang geleden dat ik een blogpost heb geschreven. Ook nu. Wat is het weer lang geleden. Ooit was het mijn maandelijkse ‘kindje’ en wat mis ik dat schrijven eigenlijk. Toch echt zijn er wel dingen die ik doe (expositie Kunstkring, Catfulness, Picture Black & White, Picture Home.). Ik fotografeer nog steeds dagelijks met mijn iPhone. En kortgeleden heb ik mijn Nikon D700 opgepakt. Heerlijk om weer eens te fotograferen in zwartwit.

Day 45. “Ignore aggravating people. To keep a calm spirit avoid the presence of stressed and noisy types. People who love silence and cuddling are the best to be with. So ignore to prevent stress.” ‘That doesn’t mean you need to hide underneath the couch… I don’t know what I’ve done wrong. I’m an easygoing sweet person that loves cuddling and I take care of breakfast, lunch and dinner.’

Maar wat ik vandaag wil delen, is dat ik zeven ontzettend leuke weken heb doorgebracht met een leuk boekje, Catfulness, hoe een kat ons kan leren gelukkig en mindful te leven” van Paolo Valentino en Marianna Coppo, en natuurlijk met het fotograferen van onze katten. Ik kreeg het boekje van Eric voor de Kerst. Het is en inspirerend boekje dat je zeven weken meeneemt in hoe je relaxt leert leven zoals een kat dat doet.

Day 7.5. “Sunday rest.” ‘End of week one. Not thinking about Monday…’

Iedere start van een nieuw jaar begint het altijd bij me te kriebelen. Wat ga ik dit jaar fotograferen?

Ik volg al een aantal jaar het dagelijks leven van mijn katten. Dat begon met een jaarproject, #a365withmycats, op Instagram in 2014. Eric, mijn lieve partner, haalde zijn wenkbrauwen op toen ik hem vertelde dat ik een jaar onze katten ging fotograferen. ‘Gaat dat wel lukken? Is hun leven leuk genoeg? Dat zijn 365 dagen dat je de katten moet fotograferen.”

Day 4. “Always be curious. You might be able to discover what unknown creatures climb to the top.” ‘Well… we walked the forest and took an unknown route. And we picked some seaweed from the beach to use as ‘manure’ instead of using animal poo. We might get surprised in Spring. But that is not as exciting as to discover what spiders live up high in the bedroom.’

Day 26. “Keep your home clean. Your home is your domain where you should feel serene, peaceful and happy. Cleanliness and tidyness is reflected into yourself and you can recognise your emotions easier.” ‘With four furry friends in the home I need to hover almost every day. Which makes me feel a lot better afterwards. But keeping your body clean is important too. Eric loves to clean Teddy’s nose after she’s stuck it in the dirt in the garden.’

Nu zes jaar en een hele verzameling ontzettend leuke foto’s, filmpjes en herinneringen later, fotografeer ik mijn katten nog steeds. En dus was het voor mij een logisch gevolg dat ik de zeven weken ‘catfulness’ samen met mijn vier katten zou gaan doen. Zij zijn tenslotte de beste leermeesters. Overigens ook zonder het boekje Catfulness.

Day 10 “Don’t be tempted by wanting to have a busy lifestyle. A filled calendar, lots of travel and being in sophisticated circles might be more fascinating than your own life. But life smiles upon you when you don’t have a lot to do or doing the same things often.” ‘Doing the laundry isn’t a very sophisticated job of course but it can be a lot. But, no laundry for me today. Because this little lady uses it as her sleeping bag with a big smile on her face. I will do the same…’

De zeven weken zijn voorbij gevlogen. Het ‘mini-project’ is alweer klaar. Omdat ik er enorm van genoten heb, deel ik een aantal foto’s hier. Misschien krijg je zin om zelf aan de slag te gaan. 

Day 36. “Love yourself. Never forget who you are and always think about your own happiness and your own heart’s desire. When you’re happy it will reflect on the people surrounding you.” 
‘Our cats always show us how they feel and want they want. Most of the times I’m happy to oblige. Piet loves to eat. A lot qualifies as a snack for him, even unbaked croissants. It feels a bit unfair to deny him this because I want him to eat healthy food, as we most of the time do too. But loving yourself means treating yourself sometimes to a snack. Lucky for Piet some cat nibbles are always close.’