WEBLOG

Winnaar fotosessie Catspiration

Door: Jolanda Boekhout | 28 december 2012 | Nog geen reacties >

English version here >>

Op 4 oktober, wereld dierendag, heb ik aandacht besteed aan de speciale dierendageditie van Catspiration & Dogspiration. In deze editie werden dierenfotografietips gegeven en ook was er de kans om een fotosessie met je dier te winnen.

De fotosessies met de vier winnaars hebben inmiddels plaatsgevonden. Ik had een ontmoeting met Grijsje, Lotje, Sep en Jip, en hun baasje Veronique, één van de gelukkige winnaars. Het was een bijzondere ontmoeting en het resultaat wil ik je niet onthouden.

Veronique schreef over Grijsje “Ik heb een supermooie grijze poes Grijsje, maar zij is zo schuw, zodra ze een vreemde stem hoort, gaat ze in de trapkast zitten. Maar bij mij komt ze wel op schoot zitten, alleen als het heel rustig in huis is. Op de badkamer wil ze altijd uitgebreid geaaid en gekroeld worden.”

Toen ik dat las begon het te kriebelen. Voor mij gaf dat juist aanleiding om te proberen Grijsje te fotograferen. Zo’n kat betekent vaak heel veel voor een eigenaar. Omdat ik altijd ruim de tijd neem bij een fotosessie was ik benieuwd of Grijsje zou ‘ontdooien’.

Sep onderzocht direct mijn tas en aanschouwde de fotosessie als een echte heer. Hij vlijde zich neer tussen mijn spullen alsof hij wilde zeggen ‘ik lig hier’. Oude dame Lotje was nieuwsgierig. Ze paradeerde als een wijze dame om me heen. Met hulp van wat speeltuig was ook Jip snel over haar verlegenheid heen. De foto’s van zowel Jip als Grijsje zijn bijzonder geworden. Met veel geduld en vooral in het begin door Grijs te negeren heb ik haar uiteindelijk kunnen vastleggen.

Wat me achteraf vaak opvalt is dat schuwere katten veelal heel erg fotogeniek zijn. De mooie ronde ogen van Grijs trekken je direct de foto in en de gefocuste blik van Jip is hypnotiserend. Oude dame Lotje was bescheiden en dat zie je ook terug in haar foto’s. En de enige heer in het gezelschap, Sep, ging er gewoon voor liggen. De beelden van alle vier katten zijn prachtig geworden.

Ben je benieuwd naar het resultaat van alle vier de fotosessies? Kijk dan in de december editie van Catspiration en Dogspiration.



Winner photoshoot Catspiration

Door: Jolanda Boekhout | | Nog geen reacties >

On 4th October, World Animal Day, I wrote about the special edition of Catspiration and Dogspiration. In that edition useful animal photography tips were given and there were also four giveaway photo shoots available with your own animal.

The photo shoots with the winners already took place. I had a wonderful shoot with Grijsje, Lotje, Sep and Jip and their owner Veronique, one of the lucky winners. It was a special shoot and the result turned out pretty special too.

Veronique wrote about Grijsje: “I’ve got a very beautiful grey cat, Grijsje, but she is extremely shy. As soon as she hears an unfamiliar voice she hides in a closet. She does sit on my lap, but only when it is really quiet in the house. She likes to be cuddled when we’re in the bathroom.”

When I read that something stirred in me. For me it felt like a special challenge to try to photograph Grijsje. A cat like her often means a lot to an owner. With a photo shoot I always spend as much time as needed, so I was really anxious to see whether Grijsje would warm up to me or not.

Sep immediately searched my bag and viewed the shoot as a true gentleman. He laid himself down on top of my stuff as if he wanted to say ‘Hello, I’m here’. Old lady Lotje was curious. She paraded around me like a wise lady. With help of some toys Jip forgot her shyness very soon too. The photos of Jip and Grijsje have turned out beautiful. And, yes, with a lot of patience and especially some ignoring I was able to photograph Grijsje.

What I often notice afterwards is that very shy cats are mostly very photogenic. Grijsje’s gorgeous round eyes pull you into the photo at once and Jip’s focused gaze is hypnotic. And Lotje and Sep? Old modest Lotje and lazy laidback gentleman Sep were just gorgeous.

Like to see the result of all four shoots? Take a look at the December edition of Catspiration & Dogspiration.



Afscheid

Door: Jolanda Boekhout | 12 december 2012 | Reacties (2) >

English version here >>

In November hebben Eric en ik afscheid genomen van twee van onze beste vrienden, Begonia en Poppy. Het was een verdrietige tijd voor ons. Vorig jaar verloren we Jesse en Tom. En dit jaar in juli ook nog eens heel onverwachts Puk, ook veel te vroeg. (Ik heb nog steeds niets over Puk kunnen schrijven).

Begonia was ons lieve ouwetje. Ze is twintig geworden. Ik heb haar opgehaald uit het asiel toen ze zeven maanden oud was. Het was liefde op het eerste gezicht. Die liefde is tot het einde zo gebleven. Wat een prachtige avonturierster was ze. Ze verraste me herhaaldelijk, klom uit de hoogste ramen, zelfs als die maar op een kiertje open stonden. En ook de deur van de koelkast was niet veilig. Ook in ons nieuwe huis klom ze geregeld overal in en op. Ik heb haar een keer ’s nachts met de ladder van de garage geplukt toen ze niet meer naar beneden durfde, hoe vreemd ook, en luid om hulp begon te miauwen. De laatste jaren werd ze rustiger. Ze sliep altijd op mijn hoofdkussen om zo dichtbij mogelijk te zijn. We hebben intens van elkaar genoten.

Poppy is niet oud geworden, maar zeven jaar. Poppy is zo veranderd in de jaren bij ons. Ze verscheen als wilde zwerver en veranderde geleidelijk in een schootkat. Ze heeft me laten zien dat een dier kan veranderen als hij of zij van iemand houdt. Ze was zo gretig om te leren en van ons te houden. Blackie was haar grote voorbeeld. Poppy was mijn (Instagram) muse. Omdat haar verhaal zo bijzonder is heb ik dat vorig jaar opgeschreven, deel 1 en deel 2. (Voor wie het verhaal van Poppy heeft gelezen: het laatste jaar van haar leven wilde ze bijna voortdurend bij ons binnen zijn. Het genot van een kussentje bij de verwarming heeft ze dus ook nog mogen meemaken).

September 2011 werd Poppy ernstig ziek, nierfalen. Gelukkig krabbelde ze weer op, maar we kregen de waarschuwing dat ze niet oud zou worden. Ze kreeg nog maar ‘een paar weken tot een paar maanden’ van de dierenarts. De paar weken werden maanden en zelfs ruim een jaar en het bleef goed gaan. De waarschuwing belandde op de achtergrond. Helaas is het nierfalen teruggekomen in november. Deze keer heeft ze het niet gered.

Het huis voelt zo leeg zonder onze bijzondere meisjes.

Ik ben dankbaar voor het bestaan van Instagram. Instagram heeft me de kans gegeven, en nog steeds, om het leven en de avonturen van onze katten vast te leggen.

Wil je meer van onze katten zien? Instagram: @jofabi #begoontje, #jessebessy, #poppydoppy, #theyoghurtman, #puksbunny, #tomtiediddle, #tarateetje, #apeknapie en#sweetpiet.



Goodbyes

Door: Jolanda Boekhout | | Reacties (1) >

Last November Eric Mahieu and I said goodbye to two of our best friends, Begonia and Poppy. It was a rough time on both of us. Last year we lost two special friends, Jesse and Tom. And in July this year we lost Puk, too soon too. (I still haven’t been able to write about Puk).

Begonia was our little old lady of twenty. I adopted her from a local animal shelter when she was 7 months old. It was love at first sight. And it stayed that way till she left. She surprised me more than once, climbing out of every window possible. Even the door of the frig wasn’t safe for her. In our new house I once had to climb up the ladder in the middle of the night to pick Begonia from the garage after she got scared, unbelievable, and started calling for help. The last few years she slept on my pillow to be as close to me as possible. We truly enjoyed each other’s company.

Poppy didn’t get that old, only seven. Poppy changed so much in the years she was with us. From wild stray cat to purring sweetheart. She showed me how an animal can change when he or she loves someone. So eager to learn and love. Blackie was a great example for her. Poppy became my (Instagram) muse. I wrote her special story on my website, part 1 and part 2, in 2011. (For those who read Poppy’s story: the last year of her life she wanted to be inside with us most of the time, enjoying her warm pillow).

Last year September Poppy became very ill with kidney failure. Fortunately she survived, but with the warning from the vet that she wouldn’t get old. She probably had ‘a few weeks or months’ left to live. The few weeks grew into a lot of months and even into more than a year. The warning got far away. Unfortunately the kidney failure came back in November.

The house feels empty without these two special ladies.

I’m so thankful for Instagram. Instagram gave me, and still does, the chance to document the lives and adventures of our cats.

Like to see more of our cats? Instagram: @jofabi #begoontje, #poppydoppy, #theyoghurtman, #teetje, #apeknapie and #sweetpiet.