WEBLOG

Het boerengenieten

Door: Jolanda Boekhout | 20 februari 2017 | Nog geen reacties >

Voordat er zonder een berichtje een jaar voorbij is, klim ik toch maar weer eens in de pen. Want wat is er veel gebeurd sinds april 2016.

Ik heb er diverse keren aan gedacht om wat foto’s te delen van de renovatie en nieuwbouw van ons huis in Zeeland. Het fulltime ‘vrijetijdsbouwvakker’ zijn, heeft er behoorlijk zwaar ingehakt. Ondanks dat ik wel kan klussen is klussen niet iets waar ik ’s ochtend vrolijk voor uit mijn bed spring. En als je dan ’s avonds uitgeput op de bank zit dan pak je niet je computer om nog wat te schrijven.

Eric en ik wonen inmiddels twee maanden in ons boerenhuisje in Kamperland. Twee maanden nog maar? Ja, helaas hebben we de deadline van augustus 2016 niet gehaald.

Na de verhuizing naar de caravan in de tuin voelde ik al snel dat de deadline van augustus 2016 wel erg krap was. Op zich was acht maanden niet te kort. Maar als je afhankelijk bent van bouwvakkers die je wil inhuren om samen de ingewikkelde klussen mee uit te voeren, dan blijkt ineens dat je planning afhankelijk wordt van anderen. En die controle loslaten was zwaar, want we wilden opschieten.

Iedere keer als er weer een grote klus geklaard was, dacht ik ‘goh, wat schieten we al op’. Als ik nu terugdenk aan zulke momenten dan vraag ik me af hoe ik zo heb kunnen denken. Als je net weken bezig bent geweest met het uitgraven en opbouwen van de fundering van de nieuwe uitbreiding, je hebt riolering en electra buizen gelegd, met een dikke laag piepschuim daarop, je hebt wapening aan elkaar gevlochten, en je bent klaar voor het storten van het beton, dan ben je natuurlijk een heel stuk opgeschoten. Maar dan ben je nog lang niet zover dat je kunt gaan afwerken. 😀 Misschien was het mijn eigen beschermingsmechanisme dat zo dacht.

Nou ja… als we dan maar ergens in de herfst klaar zijn… mmm… als we dan maar klaar zijn voordat het echt koud wordt… als we maar voor Kerstmis kunnen verhuizen… In het hoogseizoen van onze verhuizer kon ik nog net een afspraak maken om onze spullen uit de opslag te laten komen… twee dagen voor Kerstmis. We hebben de laatste maand zelfs de weekenden keihard doorgewerkt. En uiteidelijk toch maar wat dingen van onze ‘to do’ lijst geschrapt die konden wachten.

We hebben hoogtepunten en dieptepunten gekend. De hoogtepunten waren voor mij de momenten dat ik zag dat de katten en kippen het reuze naar hun zin hadden op hun nieuwe plek, en op de bouwplaats (op de momenten dat we niet aan het werk waren.). Van zulke momenten heb ik mooie foto’s kunnen maken.

En nu… nu mis ik het klussen toch wel… ondanks dat ik het klussen op momenten verfoeid heb… Natuurlijk zijn er dingen die nog niet helemaal klaar zijn. Dat zijn nu juist de leuke dingen die ’t huis echt af maken. Onze werkplaats is echter woonkamer geworden en zagen kan alleen buiten gebeuren. Als het regent, het koud is of heel hard waait, dan baal ik wel een beetje. Gelukkig komt de lente eraan.

En ja… dan rijst ook de vraag hoe ik mijn leven wil gaan invullen. Het is nog steeds een mysterie, misschien nog wel meer dan een jaar geleden. Wil ik mijn dierenfotografie nieuw leven inblazen? Ik geniet nog steeds heel erg van dieren. Of wil ik gaan creëren? Oude spullen opknappen of er nieuwe dingen van maken heeft ook mijn interesse, van oude lampjes tot nieuwe kapstokken. Mijn Polaroidcamera’s wil ik weer eens afstoffen. Polawalks organiseren… En ‘hetboerengenieten’ fotograferen met mijn iPhone daar kan ik mezelf ook in verliezen. Boerenprints verkopen via Etsy… Mijn theekopjesverzameling zou wel eens vernieuwd mogen worden. Oude eruit, nieuwe erin. Zoveel mogelijkheden…

xo

Jolanda

Ps wil je een kijkje nemen in ons verbouwingproces? Kijk dan op hetboerengenieten