Ook november was voor mij een rustige maand. De katten ‘vlogen’ de deur uit. Gelukkig maar, want het is voor een kat stressvol om in een asiel te wonen. Hoe goed er ook voor hen gezorgd wordt, in een eigen thuis gedijen dieren het beste. Omdat het gisteren mijn laatste dag in november was, plaats ik nu alvast alle november katten.
Begin november heb ik Mara gefotografeerd, een prachtig zacht speels meisje. Twee mooie ‘schildpad’-poesjes in de kittenkamer waren de week erna aan de beurt. Eentje heb ik ‘pumpkin’ genoemd, omdat ze zo’n mooi oranje gezicht heeft. 😀
En er was de afgelopen twee weken niesziekte in quarantaine waardoor alle katten moesten blijven waar ze waren. Dat zorgde er ook voor dat ik vorige week fotograferen moest overslaan. Ik heb wel kleine Darky gefotografeerd. Maar het resultaat is niet supergoed. Quarantaine is niet de fijnste plek om te fotograferen omdat de katten daar niet gewend zijn om vrij rond te lopen. Ik hoop dat je kunt zien wat een schatje ze is.
Bijna alle katten die een eigen kamer hadden, zijn geadopteerd, met uitzondering van lieve Sjon. Het was dus gisteren een beetje vreemd om de katten die al wat langer in het asiel waren te missen, Manu en Jasmijn en Margriet. Maar dat is natuurlijk heel fijn.
Er waren gisteren wel twee heel leuke nieuwe katten, Napoleon en Toto. Dus ik heb me niet verveeld.
Darky, Napoleon en Toto zijn nog te adopteren. Neem contact op met Dierenasiel Walcheren als je interesse hebt. De katten zijn op afspraak te bezoeken.
Ben ik nou toch vergeten om de katten van oktober te plaatsen. Oktober was een rustige maand, met een aantal katten die nog niet aan een fotoshoot toe waren en ineens geadopteerd bleken te zijn. Het was een maand van spelen en knuffelen dus.
Met twee katten heb ik een fotosessie gedaan, met Sjon en met Jelly. Sjon heeft weer eens mijn hart gestolen. Wat een prachtige kat. Hij wilde heel graag poseren. Alleen niet op de supermodel manier. Hij liet zich vallen, trok grappige gezichten en draaide zich in leuke bochten. Wat een markante persoonlijkheid.
Jelly was een mooie dame op leeftijd. Je zou haar haar 14 jaar niet geven. Wat een beweeglijke dame voor haar leeftijd. Ze bleef om me heen draaien voor een knuffel. Jelly zat pas stil toen ik de snoepjes pakte. Dat wilde ze wel. Even focussen.
Jelly is alweer geadopteerd. Sjon helaas nog niet. Wie geeft Sjon een thuis? Neem contact op met Dierenasiel Walcheren als je interesse hebt. Sjon is op afspraak te bezoeken.
September was een bijzondere maand. Want veel katten werden al geadopteerd voordat ik ze op social media gedeeld heb. Nu staan de foto’s dan al wel op de website van Dierenasiel Walcheren. Dus ik hoop eigenlijk dat mijn foto’s geholpen hebben met een snelle plaatsing. Er waren weer een paar die mijn hart gestolen hebben.
De eerste katten van september waren heel snel geadopteerd. Leon, Mauw en Ronald. Leon was een ontzettend leuke jonge rode kater. Mauw daarentegen was een lieve oudere dame. Leon verkocht zichzelf heel snel. Maar dat Mauw zo snel een eigen thuis vond, was een verrassing en heel fijn. Ook Ronald, een vrolijke zwart-witte kater, vond al heel snel zijn gouden mandje.
De tweede week van september waren Dinnie, Noenie en Puck & Pepper aan de beurt. Dinnie is deze week besproken. Gelukkig, want ook Dinnie is een dame op leeftijd en oudere katten gun je toch een fijn forever home. Noenie en Puck & Pepper hebben inmiddels ook hun mandje gevonden. Over Noenie weet ik niet eens meer wat te vertellen. 😀
Puck & Pepper, twee schildpad-zusjes, was een hilarisch stel. In quarantaine wisten ze de boel al op stelten te zetten. In no time maakten ze van de omgeving van hun waterbak en waterballet. Puck was wat brutaler dan Pepper, maar Pepper was weer wat beter in brutaler kijken. Ze waren ontzettend ondeugend samen. Maar ondanks alle kattenkwaad hielden ze toch ook van schootzitten. Dit duo adopteren belooft wat, heel veel plezier, avontuur en knuffelen.
Week drie was een rustige week met alleen Nala & Simba als modellen. Maar wat een modellen. Twee schattige maar oh zo drukke kittens. Simba wist van geen ophouden met spelen en klimmen in de grote krabpaal. Zo druk dat ik even moest voelen of hij zich niet bezeerd had. Nala was het lieve meisje van het duo. Wat een schatje. Ze moest het even een paar dagen zonder haar broer doen in verband met zijn ziekenboegbezoek maar wat heeft ze hem gemist. Gelukkig heb ik haar wat kunnen troosten. Dieren houden echt van elkaar. Zo leuk deze twee. Maar helaas pindakaas… ze zijn al geadopteerd.
Vorige week waren Muna en eindelijk Jasmijn & Margriet aan de beurt. Muna was een beetje chagrijnig nog. Hij heeft een rugzakje en is ondanks zijn grootte toch wat aan de forse kant. Gisteren was de tweede keer dat ik hem zag en hij was toch al een stuk opgewekter. Ik heb zelfs een paar mooiere foto’s kunnen maken. Fijn om te zien dat hij zich beter voelt. Een kanjer met prachtige groene ogen.
Jasmijn en Margriet heb ik een aantal weken niet gezien. Ze verstopten zich nog in hun doos. Maar vorige week kon ik ze eindelijk fotograferen. Wat een beauty’s. Jasmijn ziet er wat fluffiger uit en is ook wat minder verlegen dan haar zus. Op afstand lopen ze om me heen te paraderen en gaan de staartjes de lucht in. Ik hoop dat ze snel een liefdevol thuis vinden.
Gisteren was er een nieuw jongedame, Veerle, een schildpadmeisje. Verlegen, maar toch ook een enorme knuffelkont. En een harde motor, wat een geluid maakt ze. Ik ben niet heel tevreden over haar foto’s. Misschien dat ik nog een kans krijg volgende week. Hopelijk niet natuurlijk.
Augustus was alweer een maand dat ik niet zoveel katten gefotografeerd heb. Nu was ik meer dan de helft van de maand met klusvakantie, dus dat kan dan wel kloppen. 😀
Er was een aantal katten die zo schuw waren dat ik ze niet eens heb kunnen zien. De vijf katten die ik wel heb gefotografeerd zijn nog niet allemaal geadopteerd.
Hier zijn Abby & Fluffy, Harry, Poppie en Teddy. Teddy krijgt medicijnen die nog niet helemaal zijn afgebouwd waardoor hij nog niet te adopteren is. Harry en Poppie zijn verhuisd naar hun forever home. Abby & Fluffy wachten nog op hun eigen thuis. Wat zijn kattenogen toch prachtig. De ogen van Fluffy… zo mooi.
Alweer een niet zo’n drukke maand. Ik heb dus extra tijd gehad om met mijn favorieten te knuffelen. Dikkie Dik, Ben, Maisy, Hammy, Hummel…
En ik ben met vakantie geweest, een hele maand zelfs. Niet om te luieren, maar om te klussen. Ik heb met een zwaar hart afscheid genomen. Dat de katten geadopteerd worden is natuurlijk de hoofdreden dat ik bij het dierenasiel fotografeer. Dus dat afscheid was een beetje dubbel.
Gisteren ben ik weer gaan fotograferen. Een aantal langer ‘zittende’ katten is nog niet geadopteerd, Ben, Maisy en Hummel zijn er nog. Van de katten in deze galerij zijn alleen Simba & Litten en Hummel nog te adopteren. Maar er zijn alweer heel veel nieuwe leuke katten. Volg me op Instagram om de te adopteren katten te ontdekken.
En heb je interesse om een kat te adopteren? Maak een afspraak met Dierenasiel Walcheren om met de katten kennis te maken. Je kunt de katten bezoeken iedere dag tussen 13.00 en 16.00 uur. Ook in het weekend!
Alle foto's van Jofabi zijn te bestellen voor thuis. Op canvas, fotopapier of welk materiaal dan ook. Geniet van een stukje Jofabi aan de muur. naar de shop >
Avonturen
In mijn leven als dierenfotograaf maak ik veel mee, ontmoet ik verschillende mensen en kom ik in spannende situaties terecht. lees meer op mijn weblog >