WEBLOG

Communicatie met dieren

Door: Jolanda Boekhout | 12 oktober 2014 | Nog geen reacties >

De maand oktober ben ik gastposter voor “Hooggevoeligheid (HSP) en Intuïtie” op Facebook. Chungmei, lifecoach van de pagina “Hooggevoeligheid…”,  heeft me gevraagd om een korte introductie te schrijven over mezelf. Maar ja… ‘kort’ is toch wel moeilijk. Want er is zoveel te vertellen over mijn connectie met dieren. Ik deel mijn introductie graag ook met jou.

——

Dieren zijn altijd een grote liefde in mijn leven geweest. Van jongs af aan zijn er dieren in mijn leven geweest. Ik zocht ze ook altijd op. (Zoals de niet zo lekker ruikende geit tijdens een vakantie in Drenthe. Mijn moeder was er niet zo blij mee.). Nu zoeken dieren mij vaak op. Mijn huidige katten zijn allemaal mijn leven binnen komen lopen.

Dieren fotografeer ik ‘intuïtief beeldend’. De term ‘intuïtief’ is spontaan bij me opgekomen, omdat dat voor mij de enige uitleg is die ik kan geven. Als ik met dieren werk dan vergeet ik namelijk niet zelden de tijd. Ik raak dan in een flow waarbij mijn model en ik één lijken te worden. Hierdoor ontstaat een bijzondere stijl. Door mijn liefde voor dieren krijg ik de kans om heel dichtbij te komen en kan zo bijna de ziel van het dier vastleggen.

Een aantal jaar geleden heb ik de workshop ‘Communicatie met dieren’ gedaan. Dat was heel interessant. Ik heb altijd een bijzondere band gehad met de katten die in mijn leven waren, en de katten die er nog zijn. Zowel met mijn ‘eigen’ katten als met de katten van mijn vriend. We leken elkaar zo goed aan te voelen. Dat het mogelijk is om met dieren te praten verbaasde me dan ook niet.

Ondanks dat er meestal een lijntje lijkt te zijn met mijn modellen heb ik er lang over getwijfeld of ik toch ‘echt’ met dieren kon communiceren. Tijdens een oefengesprek met een Duitse herder kreeg ik van hem te horen dat ‘als jij zelf niet gelooft dat je met mij kunt praten waarom zou ik dan met je praten?’. Die opmerking deed me enorm schrikken, want dat had ik echt zelf niet verzonnen. Mijn connectie met dieren gaat nooit met woorden of beelden. Het is een gevoel, een weten, een intuïtief handelen.

Sinds ik me er bewust van ben dat dieren je heel goed aanvoelen, je gedachten kunnen opvangen, en jou ook nog iets te vertellen hebben, is de bijzondere band met mijn katten nog intenser geworden. Het lijkt ook alsof ze er blijer van worden. Zo van ‘he he… ze snapt het eindelijk’. Dat zie ik aan de manier waarop mijn katten onze recente verhuizing naar het platteland hebben opgepakt. Vooraf heb ik hen stap voor stap verteld wat er zou gaan gebeuren. Ze zijn er heel relaxed mee omgegaan en zijn nu, na drie weken, al helemaal thuis. Ze laten ook de mooiste capriolen zien als ze buiten zijn.

Wat ik nu vaak doe is me vooraf concentreren op het  model dat ik ga fotograferen. Eén van mijn laatste fotosessies was met twee Welsh Corgi’s. Ik had geheel vergeten om de namen van de honden te vragen. Onderweg naar de sessie heb ik hun namen aan de honden zelf gevraagd. Mooie verrassing dat ik één naam goed ontvangen had.

Het fotograferen van dieren, in combinatie met mijn intuïtieve manier van communiceren en fotograferen maakt dat een fotosessie meer is dan een fotosessie. Het is een waardevolle en intieme belevenis.

xo

J.



Communicatie met dieren

Door: Jolanda Boekhout | 5 maart 2012 | Reacties (1) >

English version here >>

Vorige week heb ik genoemd dat ik ook iets zou schrijven over ‘communicatie met dieren’. Communicatie met dieren? Dat is toch iets dat je dagelijks doet met je dier? Ja, dat klopt. Maar er is ook een andere manier van communiceren met je dier. Een onbewuste vorm, die wel bewust te maken is.

In 2008 heb ik meegedaan aan de cursus ‘Telepathie met Dieren’ van Cecilia van der Drift. Puur uit interesse, omdat ik me zo verbonden voel met dieren, maar ook met in mijn achterhoofd dat het bruikbaar zou kunnen zijn in mijn werk als dierenfotograaf.

Na de tweedaagse cursus was mijn gevoel gematigd. Ik heb doorgaans moeite met het vinden van genoeg rust in mezelf om elke dag te mediteren. Ook omdat ik moeite had met het interpreteren van wat mijn oefendieren me lieten zien twijfelde ik aan mezelf of ik ‘het’ wel kon. Tot ik tijdens een meditatie een ontmoeting had met een nuchtere herdershond. ‘Als jij er niet in gelooft dat je met mij kunt communiceren waarom zou ik dan iets tegen je zeggen?’ Dat was een moment van schrik en van besef dat ik dat nooit zelf bedacht zou kunnen hebben.

‘Sky, welk speeltje is je favoriet?’

In mijn carrière als dierenfotograaf heb ik gelukkig maar een paar keer meegemaakt dat een fotosessie niet lukte. Eén keer was er zelfs helemaal geen fotosessie mogelijk omdat mijn model verdwenen was tussen muur en bank zodra ik binnen stapte. Bij een tweede poging een week later kon ik de bank verzetten zonder dat Balou op zoek ging naar een nieuwe verstopplek. Voorafgaand aan de tweede afspraak heb ik geprobeerd contact te zoeken met Balou om uit te leggen wat ik zou komen doen. Dat het veilig was en dat ik rustig zou zijn.

Wat ik meerdere keren heb gemerkt voorafgaand aan een fotosessie is dat er ook onbewust contact kan zijn met mijn fotomodel. Zo werd ik verrast door labradorpup Beer. Bij de eerste ontmoeting merkte zijn baas op dat hij nooit zo enthousiast nieuwe mensen begroette. Ik had alleen maar een aantal keer aan Beer gedacht. Vreemd toch? Of niet?

Twee weken geleden heb ik telepathisch contact met een dier via meditatie heel bewust ingezet. Desirée mailde me dat ze graag een fotosessie met haar kat Sky, een prachtige Maine Coon, wilde doen maar dat hij zo bang is voor vreemde mensen en geluiden dat ze twijfelde of een fotosessie mogelijk was. Sky was twee jaar oud en had al wat meegemaakt in zijn korte leven. Hij was afgestaan door zijn eerste eigenaar en bij Desirée terechtgekomen. Omdat Sky als kitten open en onbevangen was geweest, informatie van de fokker, is zijn gedragsverandering een raadsel.

Zou ‘contact opnemen’ met Sky uitkomst kunnen bieden? Omdat telepathie met dieren voor veel mensen een vaag begrip is en niet iedereen er open voor staat is het altijd aftasten of ik dit als mogelijkheid kan noemen. En hoe breng je dat dan?

Omdat ik heel benieuwd was naar Sky en graag een succesvolle fotosessie met hem wilde doen heb ik mijn idee aan Desirée voorgelegd. Desirée vond het een prima idee. Om ‘bewijs’ te hebben dat ik echt contact zou hebben met Sky hebben we een vraag bedacht waarop ik het antwoord niet zou weten. ‘Sky, welk speeltje is je favoriet?’

Het contactmoment met Sky was erg leuk. Ik zag een beeld van het favoriete speeltje en ik kreeg ook een mooie kleur te zien. Als bewijs dat ik het goed had gezien stuurde Desirée me een foto van een veelgebruikte muis. Het was precies de muis die ik had gezien, inclusief de roze oren, en ik kon niet nalaten te lachen. Ook de kleur die ik had gezien klopte. Dat was de kleur van Desirée’s slaapkamer waar Sky voor het slapengaan altijd even komt kroelen.

Antwoord op mijn vraag waarom Sky zo bang is voor vreemde mensen en geluiden heb ik vermoedelijk wel gekregen. Het is echter moeilijk te achterhalen of dit klopt omdat Desirée niet genoeg achtergrondinformatie heeft. Het is weten en raden tegelijk.

Een dag voor de fotosessie heb ik nogmaals met Sky ‘gesproken’. Ook die keer ging het verrassend goed. Ik heb laten zien hoe ik eruit zag, mijn groot zwart camerading laten zien en verteld dat er geluid uit zou komen. En ik kondigde aan dat ik een cadeautje mee zou nemen. Sky liet merken dat hij zin had in onze samenwerking en dat Desirée zich geen zorgen hoefde maken over hem. Hij kwam over als een rustige tevreden jongen.

En zo trof ik hem aan de volgende dag. Terwijl ik in mijn tas naar het cadeautje zocht was Sky in de buurt zonder een spoor van verlegenheid of angst. Ik heb genoten van de fotosessie met Sky en zijn maatje Meisje. Het was een verrukkelijk speeluurtje en het resultaat mag er zijn. Op mijn portfoliopagina kun je meer beelden zien van Sky.

Dank je wel Sky voor je vertrouwen en voor de prachtige samenwerking!

Meer weten over telepathie met dieren? Kijk dan op ceciliavanderdrift.nl.