Vol verbazing zag ik dat de maand april maar één fotografiedag had. Alleen 7 april ben ik in het dierenasiel geweest. De weken daarna heb ik weer met vol enthousiasme (bleh… ben er nu wel moe van… nog eventjes volhouden) in de schuur gewerkt. De verbouwing is al zover dat we licht aan het einde van de tunnel zien. En dan hebben we een prachtige logeerkamer.

Die ene dag in april was wel heel belangrijk, want ik heb een prachtig duo gefotografeerd, Bibi & Luna, twee Maine Coons. Luna wilde nog niet uit haar doos komen, maar Bibi wilde wel heel graag spelen. En knuffelen… al net zo’n kwijlerd als mijn Piet. Ze waren op leeftijd, maar afgelopen week zijn ze gelukkig geadopteerd.

De maand maart was een maand van veel knuffelen. Doordat er niet veel nieuwe katten waren, was ik meer lid van het knuffelteam dan fotograaf, maar ook daar kom ik voor. In afwachting van een eigen thuis hebben de katten iedere dag een beetje persoonlijke aandacht nodig, om te spelen of te knuffelen of wat dan ook. Sjon, die nog steeds op een thuis wacht, is altijd heel blij om me te zien.

De katten die ik wel gefotografeerd heb, waren allemaal weer prachtig. En zijn inmiddels ook allemaal geadopteerd. Yvon is opnieuw teruggekomen van haar adoptie. Omdat ze in januari niet uit haar hok durfde te komen, heb ik een nieuwe poging gedaan. Dat is goed gelukt. Wat een liefdevolle wijze kat. Ook zij is geadopteerd.

Wil je meer lezen over deze lieve katten? Op mijn Instagramaccount @jofabifoto post ik ‘tussendoor’ foto’s die ik maak van de katten die ter adoptie in Dierenasiel Walcheren zijn.

En daar is lieve Rudy weer. Deze keer lukte het me wel om zijn mooie gezicht te fotograferen. Wat een knappe jongen.

Ik kwam ook Jacky nog een keer tegen. Vorige maand heb ik hem gefotografeerd in quarantaine en dat was niet zo’n succes. In zijn eigen kamer kwam hij wat meer los.

Deze maand heb ik ook Soes gefotografeerd in quarantaine. Ze was enorm beweeglijk. De quarantaine-afdeling is een kale ruimte waardoor mijn model niet altijd heel mooi uitkomt. Gelukkig kon ik Soes overtuigen dat mijn kleed de fijnste plek was.

Van Tommy heb ik niet veel foto’s kunnen maken. De foto’s die gelukt zijn waren echt prachtig. Enorm blij ben ik dat ik eindelijk Poes heb kunnen vastleggen. Zij is hernia-patient en heel schuw. Ik ga altijd heel even bij haar zitten. De laatste keren komt ze dan heel even tevoorschijn. Ze krabbelde zelfs aan de krabpaal. Wat een overwinning.

In januari kreeg ik de kans om Esra & Enya in een ‘normale’ setting te fotograferen. Kerstfoto’s kunnen natuurlijk niet meer in januari.

Ik heb ook kennisgemaakt met een lief duo, Moggy & Rudy, die apart te adopteren zijn. Rudy is een heel zachte jongen, zowel vanbinnen als vanbuiten. Hij was heel erg schuw nog, maar ik mocht wel zijn buik aaien. “Hij kijkt wat chagrijnig”, aldus een medewerker van het dierenasiel. Dat vind ikzelf dus niet, maar ja… :-D. Rudy is echt een gouden jongen. Hij wacht met smart op een nieuw thuis. Zijn broer Moggy liet gelijk zijn knappe gezicht zien. Wat hem al een adoptie heeft opgeleverd.

Rudy heb ik afgelopen maandag nog een keer gefotografeerd. Misschien dat hij wat meer gewend zou zijn en vrolijker zou kijken. In februari zijn nieuwe foto’s.

En dan mag ik mooie stoere Wouter, lieve Jacky, knuffel Lexie en verlegen Yvon niet vergeten!

December was ik minder vaak in het dierenasiel doordat ik weer een klasvakantie had. Hieronder de mooie gezichtjes van de maand december.

Drie heel verschillende duo’s: Esra & Enya, Susan & Freek, Zeus & Jupiter en Moon & Luna. Van de laatste twee heb ik alleen Moon gezien. Alhoewel Luna wilde heel voorzichtig te voorschijn komen om te spelen.