En wat gebeurde er in oktober… toen ging het ineens snel. Alle katten die al langer wachtten, waren ineens geadopteerd! Precies wat het doel van het asiel is natuurlijk, maar het was toch even slikken om alle bekende gezichtjes te moeten missen. Vooral Esra & Enya ga ik missen.

Toch zijn er altijd weer nieuwe prachtige gezichten om van te genieten. Zoals de stoere Vroem, de zachtaardige Poema en de speelse en gezellige kroeldozen Noell & Novio.

Op mijn laatste dag van oktober kwam ik ook de bijzondere Lumi tegen. Als ik Lumi hoor, dan denk ik aan licht, weet niet of dat de vertaling van haar naam is, maar Lumi geeft bijna licht van liefde. Wat een schatje. Haar ogen zijn zo mooi.

De laatste foto is eigenlijk mislukt, omdat haar ogen niet scherp zijn. Ik heb wat met filters zitten spelen in Pixelsugar waardoor nu juist haar ogen uit de foto spatten. Wat een beauty!

Het is me even ontschoten dat ik een maand vergeten ben om te posten. Misschien komt dat omdat er in september nog steeds veel katten ter adoptie waren die ik al eerder gefotografeerd heb. September was vooral een maand met veel lieve knuffelmomenten met katten die me best dierbaar geworden waren.

De adoptie-afdeling was dus vol met mooie katten die zaten te smachten naar een eigen thuis. Daardoor heb ik moeder en dochter Saar & Cato, Abel en zusjes Nicky & Wicky gefotografeerd terwijl ze nog op de quarantaine-afdeling logeerden. Wat een ongelooflijk lieve katten. Avontuurlijke Saar en verlegen Cato, zachte knappe Abel en onafscheidelijke Nicky & Wicky. Nog nooit heb ik katten gezien die zo aan elkaar gehecht waren als Nicky & Wicky. Gelukkig zijn ze samen geplaatst.

Ondanks dat het dus een rustige maand voor me was, heb ik me niet verveeld.

De zomer is alweer voorbij. Het asiel is deze zomer flink vol. Ook met katten die er al langer zijn. Sommigen al maanden, zoals Enya & Esra. Barrie & Sofie en mooie James zijn er ook al sinds juni. Het breekt mijn hart dat die lieverds zo lang moeten wachten op een nieuw thuis. Nu de vakantie voorbij is hoop ik dat de katten die er zijn snel een gouden mandje zullen vinden.

Prince is op het eerste gezicht een wat terughoudende jongen, maar wel eentje die lekker komt knuffelen als hij je kent. De zwarte kanjers Arie en Henkie zouden broers van elkaar kunnen zijn. Twee prachtig slanke zwarte jongemannen. Arie houdt van spelen en roept naar me terwijl ik in de kamer ernaast met Henkie knuffel. Henkie drapeert zich in je armen of op je schoot. Heerlijk om hem tot rust te zien komen.

Van Lala en Luna heb ik echt maar één foto kunnen maken. Ze zijn allebei heel aanhankelijk maar de camera vinden ze heel eng. Abby wil heel graag aandacht. Ze is heel snel met haar nagels en dan vooral om je vast te pakken. Wat niet heel fijn voelt. Maar ze is nog jong en wie weet als ze haar forever home gevonden heeft dan leert ze dat ze zacht moet zijn. Ach… en Barrie en Sofie. Sofie zag ik de eerste weken niet. Nu komt ze wel tevoorschijn om te spelen. Ze houdt er nog steeds van om zich te verstoppen. Op plaatsen die je niet kunt bedenken (laatste foto).

Augustus was dus een maand met heel veel mooie lieve katten.

Denk je erover om een kat te adopteren? Ga dan naar de website van Dierenasiel Walcheren en maak een afspraak. De katten zijn iedere dag van 13.00 tot 16.00 uur te bezoeken.

Het was een korte maand voor mij door een tripje naar het Rotterdamse stadhuis op maandag en op Pinkstermaandag een leuke en spannende familie-fotoshoot op het strand. Toch lukte het me om op één maandag acht katten te fotograferen. Acht, dat is me nog niet eerder gelukt. Pepper, Lilly, Meneer, James, Felix (van Max en Felix), Kaatje, Night en Neill. Nou was Neill eigenlijk niet nodig omdat hij al geadopteerd zou worden, Night kwam zijn bakje niet uit en poseerde voor de ingang en ook Kaatje’s fotoshoot duurde kort. Toch leuk om ook die kopjes te zien.

Pepper was een aandachttrekkend speels meisje. Lilly ontpopte zich ook als een fanatieke dame, wat je niet zou zeggen op het eerste gezicht. Terwijl ik met haar speelde stond James luid te roepen achter het hek van zijn kamer. Misschien bang dat ik hem zou overslaan? Meneer was een zachtaardige lieve knuffelaar die gelijk op zijn rug ging liggen. Kaatje was een wat oudere dame met prachtige ogen.

Felix was heel anders dan ik me had voorgesteld. Zijn maatje Max is een slanke rode kater. Hem heb ik vorige maand gefotografeerd. Dan zou je toch eenzelfde formaat kat verwachten als tweede in een duo… Maar Felix is een stoere grote lieve zwarte kater. Neill was al gereserveerd wat te verwachten was met zulke prachtige snorharen.

Night is een prachtige zwarte kater die met smart wacht op zijn maatje Fluffy. Hij wilde niet uit zijn huisje komen, maar heeft zich inmiddels ontpopt als een grappige schootzitter die niet stil kan zitten. Fluffy is twee maanden geleden bevallen van zijn kinders en komt bijna weer terug bij haar lieve vriend. Ik kan niet wachten om haar te ontmoeten.

Barry & Sofie zijn broer en zus. Barry doet me heel erg aan Teddy denken. Hij is lang en slank en houd ervan zich helemaal lang uit te strekken. Hij moet de ‘verkoop’ doen, want Sofie is helaas nog steeds heel schuw. Met wat snoepjes is ze gelukkig wel tevoorschijn gekomen uit haar doos. Nog niet in vol ornaat voor een foto helaas.

Esra & Enya heb ik ook weer gefotografeerd. Voor de derde keer, want zij waren al mijn kerstmodellen. Zij zijn nu de ‘langzitters’ in het asiel. Wat ik helemaal niet begrijp, want deze zusjes zijn ongelooflijk lief, prachtig, aanhankelijk en speels. Wie kan die prachtige grote ogen van Esra nou weerstaan, vraag ik me af… Esra houdt van schoonzitten en ik kan me voorstellen dat Enya dat ook gaat doen zodra ze haar forever home gevonden heeft.

Er zijn nu nog een paar mooie duo’s te adopteren: Esra & Enya, Barry & Sofie, Night & Fluffy en Max & Felix. En Lilly en James. Wil je kennismaken met deze superlieve katten? Dat kan van 13.00 tot 16.00 uur. Maak dan een afspraak met Dierenasiel Walcheren.

Ps: hoe kan ik Camiel vergeten zijn… al gereserveerd voordat ik ‘m voor mijn lens kreeg. Vandaar een iPhone-foto. Voor het archief dus. 😀

Vol verbazing zag ik dat de maand april maar één fotografiedag had. Alleen 7 april ben ik in het dierenasiel geweest. De weken daarna heb ik weer met vol enthousiasme (bleh… ben er nu wel moe van… nog eventjes volhouden) in de schuur gewerkt. De verbouwing is al zover dat we licht aan het einde van de tunnel zien. En dan hebben we een prachtige logeerkamer.

Die ene dag in april was wel heel belangrijk, want ik heb een prachtig duo gefotografeerd, Bibi & Luna, twee Maine Coons. Luna wilde nog niet uit haar doos komen, maar Bibi wilde wel heel graag spelen. En knuffelen… al net zo’n kwijlerd als mijn Piet. Ze waren op leeftijd, maar afgelopen week zijn ze gelukkig geadopteerd.