En wat gebeurde er in oktober… toen ging het ineens snel. Alle katten die al langer wachtten, waren ineens geadopteerd! Precies wat het doel van het asiel is natuurlijk, maar het was toch even slikken om alle bekende gezichtjes te moeten missen. Vooral Esra & Enya ga ik missen.

Toch zijn er altijd weer nieuwe prachtige gezichten om van te genieten. Zoals de stoere Vroem, de zachtaardige Poema en de speelse en gezellige kroeldozen Noell & Novio.

Op mijn laatste dag van oktober kwam ik ook de bijzondere Lumi tegen. Als ik Lumi hoor, dan denk ik aan licht, weet niet of dat de vertaling van haar naam is, maar Lumi geeft bijna licht van liefde. Wat een schatje. Haar ogen zijn zo mooi.

De laatste foto is eigenlijk mislukt, omdat haar ogen niet scherp zijn. Ik heb wat met filters zitten spelen in Pixelsugar waardoor nu juist haar ogen uit de foto spatten. Wat een beauty!

Het is me even ontschoten dat ik een maand vergeten ben om te posten. Misschien komt dat omdat er in september nog steeds veel katten ter adoptie waren die ik al eerder gefotografeerd heb. September was vooral een maand met veel lieve knuffelmomenten met katten die me best dierbaar geworden waren.

De adoptie-afdeling was dus vol met mooie katten die zaten te smachten naar een eigen thuis. Daardoor heb ik moeder en dochter Saar & Cato, Abel en zusjes Nicky & Wicky gefotografeerd terwijl ze nog op de quarantaine-afdeling logeerden. Wat een ongelooflijk lieve katten. Avontuurlijke Saar en verlegen Cato, zachte knappe Abel en onafscheidelijke Nicky & Wicky. Nog nooit heb ik katten gezien die zo aan elkaar gehecht waren als Nicky & Wicky. Gelukkig zijn ze samen geplaatst.

Ondanks dat het dus een rustige maand voor me was, heb ik me niet verveeld.