Katten van de maand juni (2024)

Weer een maand met prachtige katten. Niet zoveel katten deze maand. Dat kwam omdat er een aantal schuwe katten waren die ik niet kon laten ontdooien. Zelfs niet na een aantal pogingen.

Van de katten die ik gefotografeerd heb in juni zijn er twee die nog niet geadopteerd zijn. Eigenlijk drie, maar Hammy lukte me pas vorige week, in juli. Toffel is er eentje van duo Toffel & Hammy, die apart te adopteren zijn. Hammy liet zich pas zien nadat Toffel en Hammy allebei hun eigen kamer hadden gekregen. Broers maar toch niet zulke grote fans van elkaar. Hammy’s foto’s deel ik nu toch al omdat hij dringend een thuis nodig heeft. 

Begin juni maakte ik kennis met Mans, een stoere kater met een klein hartje. De eerste poging liep op niets uit. Hij stond heel even op uit zijn doos om kennis met me te maken. Na een paar kopjes dook hij weer snel in zijn doos. Dan weet ik dat ik kan stoppen, want wat ik ook probeerde om hem uit zijn schulp te laten kruipen… het lukte me niet. Een week later was het een heel andere Mans die ik zag. Mans ziet eruit als een stoere jongen, maar hij is speels, knuffelig en gezellig.

Guus en Besiktas heb ik een week later gefotografeerd. Besiktas was heel erg snel geadopteerd. Hij was ook wel erg leuk. Wel net zo leuk als Guus, die nog steeds wacht op een thuis. Guus is een lieve achtjarige kater. Hij was wat verlegen voor de camera. Maar wel een knuffelaar zonder camera in de weg. 

Een week later waren Toffel en Hammy aan de beurt. Helaas werd dat niets. Toffel kwam vrolijk tevoorschijn om langs mijn benen te strijken. En was daarna ineens verdwenen. Floep, weg, nergens meer te vinden. Ik had zijn broer Hammy wel gevonden onderin een krabpaal. Toen ik nog eens goed keek lag daar ineens een heeeel lange kat in. Aha… er zat een gat in de zijkant van de krabpaal en Toffel was tegen de billen van Hammy aangekropen. En dat was dat… twee onbeweeglijke katten in de krabpaal. 

De tweede poging was iets succesvoller. Voor de helft dan, want Hammy lag nog steeds in een doos geplakt. Voor een snoepje kwam hij er wel uit, maar dat was maar twee lijflengtes lang. Niet echt foto-waardig. Toffel streek weer langs mijn benen. Hij was heel beweeglijk en ook heel alert op alles dat buiten gebeurde. En dat was deze maandag veel. Met de deur dicht lukte het me om zijn aandacht iets langer vast te houden. Maar erg lang was het nog steeds niet. De fotoshoot met Toffel was in elk geval heel erg leuk om te doen.

Vorige week is het me gelukt om een paar foto’s van Hammy te maken. Tot hij opsprong en onder de hokken verdween. Hij was nog steeds heel schuw, maar voor een snoepje kwam hij weer tevoorschijn. En hij wilde deze keer zelfs een beetje spelen. Het kostte wat tijd, maar uiteindelijk gaf hij zich over. En hij liet zich horen tijdens de kroelsessie. 

Guus, Hammy & Toffel wachten nog op een thuis. Evenals Ben, Maisy en Dikkie Dik. Maak een afspraak met Dierenasiel Walcheren om kennis met hen te maken. Je kunt hen bezoeken tussen 13.00 en 16.00 uur.