WEBLOG

Afscheid

Door: Jolanda Boekhout | 12 december 2012 | Reacties (2) >

English version here >>

In November hebben Eric en ik afscheid genomen van twee van onze beste vrienden, Begonia en Poppy. Het was een verdrietige tijd voor ons. Vorig jaar verloren we Jesse en Tom. En dit jaar in juli ook nog eens heel onverwachts Puk, ook veel te vroeg. (Ik heb nog steeds niets over Puk kunnen schrijven).

Begonia was ons lieve ouwetje. Ze is twintig geworden. Ik heb haar opgehaald uit het asiel toen ze zeven maanden oud was. Het was liefde op het eerste gezicht. Die liefde is tot het einde zo gebleven. Wat een prachtige avonturierster was ze. Ze verraste me herhaaldelijk, klom uit de hoogste ramen, zelfs als die maar op een kiertje open stonden. En ook de deur van de koelkast was niet veilig. Ook in ons nieuwe huis klom ze geregeld overal in en op. Ik heb haar een keer ’s nachts met de ladder van de garage geplukt toen ze niet meer naar beneden durfde, hoe vreemd ook, en luid om hulp begon te miauwen. De laatste jaren werd ze rustiger. Ze sliep altijd op mijn hoofdkussen om zo dichtbij mogelijk te zijn. We hebben intens van elkaar genoten.

Poppy is niet oud geworden, maar zeven jaar. Poppy is zo veranderd in de jaren bij ons. Ze verscheen als wilde zwerver en veranderde geleidelijk in een schootkat. Ze heeft me laten zien dat een dier kan veranderen als hij of zij van iemand houdt. Ze was zo gretig om te leren en van ons te houden. Blackie was haar grote voorbeeld. Poppy was mijn (Instagram) muse. Omdat haar verhaal zo bijzonder is heb ik dat vorig jaar opgeschreven, deel 1 en deel 2. (Voor wie het verhaal van Poppy heeft gelezen: het laatste jaar van haar leven wilde ze bijna voortdurend bij ons binnen zijn. Het genot van een kussentje bij de verwarming heeft ze dus ook nog mogen meemaken).

September 2011 werd Poppy ernstig ziek, nierfalen. Gelukkig krabbelde ze weer op, maar we kregen de waarschuwing dat ze niet oud zou worden. Ze kreeg nog maar ‘een paar weken tot een paar maanden’ van de dierenarts. De paar weken werden maanden en zelfs ruim een jaar en het bleef goed gaan. De waarschuwing belandde op de achtergrond. Helaas is het nierfalen teruggekomen in november. Deze keer heeft ze het niet gered.

Het huis voelt zo leeg zonder onze bijzondere meisjes.

Ik ben dankbaar voor het bestaan van Instagram. Instagram heeft me de kans gegeven, en nog steeds, om het leven en de avonturen van onze katten vast te leggen.

Wil je meer van onze katten zien? Instagram: @jofabi #begoontje, #jessebessy, #poppydoppy, #theyoghurtman, #puksbunny, #tomtiediddle, #tarateetje, #apeknapie en#sweetpiet.



Goodbyes

Door: Jolanda Boekhout | | Reacties (1) >

Last November Eric Mahieu and I said goodbye to two of our best friends, Begonia and Poppy. It was a rough time on both of us. Last year we lost two special friends, Jesse and Tom. And in July this year we lost Puk, too soon too. (I still haven’t been able to write about Puk).

Begonia was our little old lady of twenty. I adopted her from a local animal shelter when she was 7 months old. It was love at first sight. And it stayed that way till she left. She surprised me more than once, climbing out of every window possible. Even the door of the frig wasn’t safe for her. In our new house I once had to climb up the ladder in the middle of the night to pick Begonia from the garage after she got scared, unbelievable, and started calling for help. The last few years she slept on my pillow to be as close to me as possible. We truly enjoyed each other’s company.

Poppy didn’t get that old, only seven. Poppy changed so much in the years she was with us. From wild stray cat to purring sweetheart. She showed me how an animal can change when he or she loves someone. So eager to learn and love. Blackie was a great example for her. Poppy became my (Instagram) muse. I wrote her special story on my website, part 1 and part 2, in 2011. (For those who read Poppy’s story: the last year of her life she wanted to be inside with us most of the time, enjoying her warm pillow).

Last year September Poppy became very ill with kidney failure. Fortunately she survived, but with the warning from the vet that she wouldn’t get old. She probably had ‘a few weeks or months’ left to live. The few weeks grew into a lot of months and even into more than a year. The warning got far away. Unfortunately the kidney failure came back in November.

The house feels empty without these two special ladies.

I’m so thankful for Instagram. Instagram gave me, and still does, the chance to document the lives and adventures of our cats.

Like to see more of our cats? Instagram: @jofabi #begoontje, #poppydoppy, #theyoghurtman, #teetje, #apeknapie and #sweetpiet.