WEBLOG

Afscheid

Door: Jolanda Boekhout | 12 december 2012 | Reacties (2) >

English version here >>

In November hebben Eric en ik afscheid genomen van twee van onze beste vrienden, Begonia en Poppy. Het was een verdrietige tijd voor ons. Vorig jaar verloren we Jesse en Tom. En dit jaar in juli ook nog eens heel onverwachts Puk, ook veel te vroeg. (Ik heb nog steeds niets over Puk kunnen schrijven).

Begonia was ons lieve ouwetje. Ze is twintig geworden. Ik heb haar opgehaald uit het asiel toen ze zeven maanden oud was. Het was liefde op het eerste gezicht. Die liefde is tot het einde zo gebleven. Wat een prachtige avonturierster was ze. Ze verraste me herhaaldelijk, klom uit de hoogste ramen, zelfs als die maar op een kiertje open stonden. En ook de deur van de koelkast was niet veilig. Ook in ons nieuwe huis klom ze geregeld overal in en op. Ik heb haar een keer ’s nachts met de ladder van de garage geplukt toen ze niet meer naar beneden durfde, hoe vreemd ook, en luid om hulp begon te miauwen. De laatste jaren werd ze rustiger. Ze sliep altijd op mijn hoofdkussen om zo dichtbij mogelijk te zijn. We hebben intens van elkaar genoten.

Poppy is niet oud geworden, maar zeven jaar. Poppy is zo veranderd in de jaren bij ons. Ze verscheen als wilde zwerver en veranderde geleidelijk in een schootkat. Ze heeft me laten zien dat een dier kan veranderen als hij of zij van iemand houdt. Ze was zo gretig om te leren en van ons te houden. Blackie was haar grote voorbeeld. Poppy was mijn (Instagram) muse. Omdat haar verhaal zo bijzonder is heb ik dat vorig jaar opgeschreven, deel 1 en deel 2. (Voor wie het verhaal van Poppy heeft gelezen: het laatste jaar van haar leven wilde ze bijna voortdurend bij ons binnen zijn. Het genot van een kussentje bij de verwarming heeft ze dus ook nog mogen meemaken).

September 2011 werd Poppy ernstig ziek, nierfalen. Gelukkig krabbelde ze weer op, maar we kregen de waarschuwing dat ze niet oud zou worden. Ze kreeg nog maar ‘een paar weken tot een paar maanden’ van de dierenarts. De paar weken werden maanden en zelfs ruim een jaar en het bleef goed gaan. De waarschuwing belandde op de achtergrond. Helaas is het nierfalen teruggekomen in november. Deze keer heeft ze het niet gered.

Het huis voelt zo leeg zonder onze bijzondere meisjes.

Ik ben dankbaar voor het bestaan van Instagram. Instagram heeft me de kans gegeven, en nog steeds, om het leven en de avonturen van onze katten vast te leggen.

Wil je meer van onze katten zien? Instagram: @jofabi #begoontje, #jessebessy, #poppydoppy, #theyoghurtman, #puksbunny, #tomtiediddle, #tarateetje, #apeknapie en#sweetpiet.


2 reacties op “Afscheid”

  1. […] met een kip die niet graag in handen is? (Hierdoor moest ik ineens terugdenken aan onze zwerfkat Poppy, die ongeneeslijk ziek werd en verzorging nodig had. Maar dat is een ander verhaal…). Grijs is […]

  2. Veer schreef:

    Ooh,zo lief zoals je over je katten schrijft en zo herkenbaar. Begonia doet me denken aan mijn eigen, helaas overleden, cypertje Mus.

Laat een antwoord achter aan Veer Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *